ELAZIĞ’DA RAMPALAR ve KALDIRIMLAR
Kıymetli okuyucularım Ya doğuştan gelir ya da bir kaza sonrası girer insanın hayatına, engel. Kolay değildir engelli olmak. Ülkemizde hiç kolay değildir hem de. Her 3 Aralık Dünya Engelliler Günü'nde ya da 10-16 Mayıs Engelliler Haftası'nda şöyle bir hatırlar, sonra yine unutuveririz onları.
Dedim ya sadece Aralık ya da Mayıs aylarında hatırlıyoruz onları. Geçtiğimiz ay 3 Aralık'ta da hatırladık; ama 4 Aralık'ta yine unutuverdik. 10 Mayıs'a kadar da kimse bahsetmeyecek onlardan, şimdilerde olduğu gibi. Oysa kendimizin de olağan bir engelli adayı olduğumuzu düşünmeden, gereken önemi neden vermiyoruz onlara? Tamam gereken önemi, desteği vermiyoruz, peki engellerine neden bir engel de biz koyuyoruz? Ülkemizde bu konuda yukarıda bahsettiğim tarihlerde pek çok kampanyalar düzenlenmekte; ama ne yazık ki yeterince ilgi gösterilmiyor! Engelli vatandaşlarımızın seslerini kimse işitmiyor! Bu durum ilimiz açısından düşünüldüğünde vaziyetin vahim olduğunu belirtmemiz gerekir. İlimiz Elazığ cadelerinde karşılaştığım bir manzara beni oldukça üzmekte. Belediye'nin engelli vatandaşlarımız için kaldırımlardaki yollarda belirlemiş olduğu engelli işareti olmasına rağmen halkımız neden yeterince duyarlı olamıyor? Her defasında bu yollardan geçerken, kaldırımlardaki engelli yolunun önünde mutlaka bir aracın park edilmiş olduğunu görmek çok üzücü bir durum. Bu konu ile ilgili olarak bir anımı anlatmak istiyorum. Bir defasında vali fahribey Caddesi'ndeki kaldırımda bir vesile ile beklerken engelli yolunun önünde her zaman olduğu gibi bir aracın park edilmiş olduğunu gördüm. Tam o sırada bir engelli vatandaş oraya yaklaşınca göz göze geldik. Ve bana eliyle önündeki park edilmiş aracı gösterdi. 'İşte evlat' dedi, 'işte görüyorsun durumu.' Ne diyeceğimi bilemedim. Engelli ağabey bir ah çekerek döndü yolundan. Peki, bunu ona yapmak zorunda mıyız? Engeline bir engel de biz koymak zorunda mıyız? Onlar engellerine kabullenmiş, hayata küsmeden canla başla mücadele ederken neden bunu onlara yapıyoruz? -Her defasında övündüğümüz- eğitim ve kültür düzeyiyle gelişmiş bir kent olan Elazığ insanına bu yakışıyor mu? Çok mu zor engelli yoluna dikkat edip araçları ona göre park etmek? En basitinden bir empati kurmak gerekir. Koy bakalım kendini onun yerine. Ne yapacaksın o durumda? Zordur engelli olmak, bu durumlarda daha da zordur. Zorluklarına bir zorluk da biz eklemeyelim! Hayatlarına bir engel de biz çıkarmayalım! Buradan tüm Elazığ halkına ricada bulunuyorum. Belediye'nin belirlemiş olduğu bu kaldırım yollarının önüne araç park etmeyelim! Ve onları her daim aklımızdan çıkarmayalım. Kendinizi bizlerin yerine koyalım ve bir düşünelim.
Umut ediyorum Elazığ insanı merttir engelliye engel olmaz.
0 Yorum