Tarafsız Haber 23

Dünya nüfusunun yüzde 14'u, ülkemiz nüfusunun ise yüzde 14'sinin engelli bireylerden oluştuğunu düşünürsek meselenin ne denli önemli olduğunu daha kolay kavrayabiliriz. Sizin anlayacağınız ülkemizde yaklaşık olarak çeşitli engellileri olan yedi buçuk milyon vatandaşımız var. Yedi buçuk milyon engelli vatandaşımızın iki milyon 230 bininin konuşma bir milyon 274 bin bin 900 unun eğitilebilir zeka geriliği. 127 bininin görme engelli. 382 bininin işitme engelli, 892 bininin ortopedik engelli, 637 bininin sürekli hastalığı var.

1.5 milyon engelli çocuğumuzdan hala özel eğitim imkânlarından yararlanamayanların olduğunu düşünürsek daha alınacak çok yolumuz olduğu kolayca ortaya çıkacaktır. Günümüzde artık engellilik: görmemek duymamak, yürüyememek ya da başka bir fonksiyon kaybı ile sınırlı değildir. Hem ülkemizde hem de dünyada artık engelin çevreden kaynaklı sorunlar olduğu kabul görmüştür. Engelli bireyseniz ve bir yerden bir yere rampa ve asansör olmadığı için gidemiyorsanız. Sokakta kaldırımlar erişilebilir olmadığı için hareket edemiyorsanız toplu taşıma araçları size uygun olmadığı için kullanamıyorsanız. Araçlarınız için ayrılmış otoparklara başka araçlar park ediyorsa ve siz ne yapacağınızı bilemez duruma düşüyorsanız çalışmak, üretmek istediğinizde kenara itiliyorsanız çevrenizdeki insanların "sen bunu yapamazsın” cümlelerine maruz kalıyorsanız alacak daha çok yolumuz var demektir.

Dahası size bunu yapanlar toplumda normal görülüyorsa işte asil engel buradadır. Ülkemizde engelli bireylerin hayatını kolaylaştıracak düzenlemeler elbette yapılıyor. Düne göre çok daha iyi durumdayız ancak henüz istenilen seviyeye gelmediğimiz de ortada. Elbette bu gelecek için umutlu olmamızın önünde bir engel de değildir. Engelli bireyler: kararlı bir şekilde durarak ne istediğini net olarak ortaya koyarak, kimsenin yapamazsın" önyargısına kulak asmayarak ve tüm zorluklara rağmen hayat içerisinde çok yer alarak, bu engellilik durumunu ortadan kaldırabilirler. Toplumun ayrılmaz bir parçası olan engellilerin, umutlu ve geleceğe güvenle bakabilmelerini sağlayacak imkânlara kavuşturulması, devletimizin öncelikli görevleri arasında yer almalıdır. Ancak bunun tamamını devletten beklemek de doğru değildir.

Hele ki günümüzde engellilerin üretken bireyler olarak kendi kendilerine yeterli duruma gelmeleri konusunda sivil toplum kuruluşları başta olmak üzere hepimize görevler düşmektedir. Biz üzerimize düşeni yaparsak yalnızca engelli bireyler değil, toplum olarak daha mutlu olacağımız ortada. 3 Aralık Dünya Engelliler Günü, biz sözde normallerin engelli vatandaşlarımıza karşı olan sorumluluklarının hatırlatıldığı bir gün olarak algılanmalı, hepimizin onlar için yapabileceği bir şeylerin olduğu gerçeği ile yüzleştiğimiz gün olarak zihinlerimize kazınmalıdır.

3 Aralık Dünya Engelliler Günü yalnızca engelli vatandaşlarımızın değil toplumun bütün fertlerinin kendilerini daha iyi tanıdığı ve güçlerinin farkına vardığı, geleceğe umutla bakabildiği günlerden olması dilek ve temennilerimizle... Hiçbir şey yapamıyorsak engellilere Engel Olmayalım yeter. Duygu ve düşüncelerim ile bir engelli olarak engelli kardeşlerimin 3. Aralık Dünya Engelliler Gününü kutluyorum.